Κοιτούσα αλήθειες
υπό γωνία
έρποντας σα σκουλήκι
σε νάρκες νηνεμίας
φορώντας σάρκες αναίσθητες,
αναίσχυντες και απαράμιλλες
σε νοητικά κατασκευασμένους κόσμους
από μελωδικό καπνό
στρόβιλος στα έγκατα της γης
στα πατώματα της υπερβολής
πλάσμα άβουλο
πουλούσα την ψυχή μου στο διάλογο
Έφυγα, ξαναγύρισα,
πήγα στην πόλη μου, σε άλλες πόλεις, αλήτεψα,
συνέχισα να αλητεύω, ξαναγύρισα,
ποτέ δεν άλλαξα καρούλι,
επιβίωσα, άρπαζα, όλο άρπαζα
μηχανικά -κι όλο κλαίω
τα κούφια μου ονείρατα
έχοντας υπάρξει ον
και μη
ένα έμαθα να λέω
συντόμευε,
συντομεύετε.
χάπι end
3 comments:
weird stuff's getting more weird
με ιντριγκαρει ο μελωδικος καπνος
kalws se vrika,..wario blog!!!
Δημοσίευση σχολίου