THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

μια χρωματική πανδαισία, όλη δική μου.

Ίπταμαι, ίπτασαι, δεν
ίπταται
σέρνεται σε σεντόνια απελπισίας
υποφέρει
μουγκρίζει σα χαλασμένο κασετόφωνο
έχει χαραγμένο πρόσωπο
χέρια δεν
έχει
ν'αγκαλιάζει δεν
ξέρει
κι όσο στριφογυρνάει
τις πληγές του ματώνει
είναι αποκρουστικός
όχι αγενής
είναι εξαίσιος στο
ψεύδος
ψελλίζει και ψεύδεται και ψιθυρίζει
'μη φύγεις'
ψιθυρίζει
ψεύδεται
ψελλίζει
'μη φύγεις'
ψιθυρίζει
ψεύδεται
ψεύδεται
ψεύδεσαι
ψεύδομαι
πως χαίρομαι
δε χαίρομαι
τι χαίρομαι
με μελάνια πασσαλείβω
τα ψέματα
και αρέσκομαι να λέω πως χαίρομαι
που υποφέρει
που μουγκρίζει σα χαλασμένο κασετόφωνο
που έχει χαραγμένο πρόσωπο
που χέρια δεν
έχει
που ν'αγκαλιάζει δεν
ξέρει
που δεν αγάπησα ποτέ
τις
ματωμένες του
πληγές.



Μισό Λεπτό
Νασουπω
Σε Μισώ

για να δεις ότι δεν ξέχασα
τα εικοστά τρίτα
γενέθλιά σου. 
Ξοφλήσαμε.

4 comments:

Iris.Mindori είπε...

αμαν ρε σοφια
καθε φορα τα ιδια
αν εξαιρεσεις τον επιλογο..

μιλας με τους κυνοδοντες χαχα

ich liebe dich, weisst du das?

porcelain είπε...

το ξερω αμεε. κι εγωωω! παρε ενα βερολινεζικο φιλι:*

Iris.Mindori είπε...

von dir war ich inspiriert, etwas Neues zu schreiben..
vermissedich

Ανώνυμος είπε...

ακόμα;