THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

σεισάχθεια και πόνος αρτιστίκ

Είμαι μια κρύα φθινοπωρινή σονάτα
καμωμένη από θραύσματα ψυχών 
κι αν προσποιούμαι
είναι που λατρεύω τη φωνή
τη γεμάτη απορία και λάσπη
και κάπου στο βάθος με τρώει
το γιατί που δε μπόρεσα
το κακοφορμισμένο εάν
η δίψα εκείνη που με πάθος
πολέμησα
μια ιεροτελεστία θανάτου
κέρδισα
τον τάφο μου μέσα σου
ω, ονειρική μου ανεπάρκεια
κι αν υπάρχεις
ας υπάρχεις
για να υπάρχω
τίποτα άλλο
ίσως
το μόνο δυσκολότερο απ' το να τραβήξω το βλέμμα μου από τη σκιά
είναι τούτη η καληνύχτα

εε δεν πειράζει,
η ζωή στα
προσεχώς.


Είμαι εθισμένη στον πόνο. 
Είμαι άρρηκτα συνδεδεμένη με την απώλεια. 
Από χθες νιώθω ότι έκανα ένα βήμα προς το να αγαπήσω αυτή μου τη μικρότητα..

2 comments:

Ανώνυμος είπε...

όταν βραδιάζει
μέσα μου φωνάζει
η φωνή
σου

Iris.Mindori είπε...

μιλας με τα λογια που φοβαμαι να πω