Γενάρης
μέσα μου
σαν ήλιος
Φλεβάρης
ανάμεσα στη
σιγουριά και στον
ίλιγγο
είσαι η διάφανη
ισορροπία
Μάρτης
κι αφήνεσαι να
ιδωθείς
ενώ με
βλέπεις
Απρίλης
κανένας δεν
υπάρχει
ούτε καν ο εαυτός
σου
και ότι δεν
υπάρχει
είναι
φως
Μάης
τα χέρια
μου
ανακαλύπτουν
άλλο κορμί για το
κορμί σου
Ιούνης
και τα μάτια σαν
κλείνω
εσένα μοναχά
θωρώ
το καλοκαίρι
μου
Ιούλης
γλώσσα
γυναίκας
που λέει
γυναίκας
που λέει
ναι
στη ζωή
Αύγουστος
πώς να
ξέρεις
αν ζεις
και πώς να
ξεχάσεις
ότι ξέρεις;
Σεπτέμβρης
ξέρεις πως είσαι
ζωντανός
(εντός
παρενθέσεων)
Νοέμβρης
μπαίνω απ' τα
μάτια
σου
βγαίνεις απ' το
στόμα
μου
Δεκέμβρης
ακόμα είσαι
ζωντανή
στο κέντρο μιας
πληγής
ακόμα φρέσκιας
Μίλησα με γλώσσα αιμάτινη.
Αυτοί ήταν. Οι δώδεκα μήνες της ζωής μου.
Σας αγαπώ
Ν
Κ
Α
Α
Θ
Ν
Ζ
Α
Ο
Β
4 comments:
Πόσο καιρό θα ζω μέσα στο δεκέμβρη σου..
απ'ότι φαίνεται όσο κι εγώ:( αγκαλιά
ωραια δεν είναι όταν σκέφτεσαι το καλοκαίρι στη μέση του δεκεμβρη όμως?? http://www.youtube.com/watch?v=_Ctn9vy1ngA&feature=related
γλυκειά μου! σ'αγαπώ πολύ!
^.*
Δημοσίευση σχολίου