ηδονή ανεπαρκής

πέρασε καιρός, θυμάσαι ρε συ;

από τότε που τα χέρια σου χάραζαν τη γυμνή μου

σάρκα

δε με νοιάζει που πια δεν έρχεσαι -αναρωτιέμαι παρ'όλα αυτά

αν θυμάσαι την ανάσα μου να κόβεται σαν μου 

ψιθύριζες πόσο με 

θες

θυμάσαι; 

πως έμαθα να εξαγοράζω τις 

αναστολές σου,

πως είχες γίνει η ενδορφίνη μου ρε

θυμάσαι;

κι αν θυμόσουν ίσως ξαναγράφαμε το αβέβαιο μέλλον μας ρε

ξανά

να θυμάσαι πως ήσουν το άλλο μου μισό μάλλον

ξέρεις ρε, ένα από τα πολλά άλλα μου μισά

απόψε θυμήθηκα πως βαρεθήκαμε την ωραία μας κομεντί

και πως μια μέρα έφυγα γιατί μου είπες δε μοιάζουμε καθόλου, 

θυμάσαι;

μα ίδιοι είμαστε ρε βλάκα, να το θυμάσαι

και μακάρι να ήμουν άλλη 

ή ίσως να το εύχεσαι για τις άλλες που δε θα είναι ποτέ 

εγώ

και να σου λείπω άραγε, τη γεύση τη θυμάσαι; 

δε θυμάμαι να μου λείπεις ρε, αλλά μου λείπει να θυμάμαι

πόσο ήθελες να σε 

θέλω και 

θέλω να με καταστρέψεις, μόνο εσύ

που τόλμησες να με κερδίσεις

θυμάσαι, πόσο προσπάθησες να ξεριζώσεις από μέσα μου 

τον έρωτα;

θυμήσου ρε πόσο πόνεσα και προσποιήθηκα και καταναλώθηκα

και τα βράδια που πλαγιάζαμε με ξένους, τα θυμάσαι; 

και θυμάσαι, τα βράδια που με σκότωνες και τα πρωινά που σε μισούσα, το ξέρω πως

θυμάσαι

σ'αγαπώ, να το θυμάσαι

μη μου μιλάς γι' αγάπες μου είπες, θυμάσαι;

it's you and me baby.. it's always gonna be you and me