γιατί
ξέρω,
ξέρεις,
ξέρουμε,
ξέρουν,
όλοι το ξέρουν, βαρέθηκα,
υποκείμενο ο εφιάλτης, αντικείμενο η ανία, βαρέθηκα
να σκέφτομαι, βαρέθηκα
το χάος, βαρέθηκα
τα ασπρόμαυρα καμουφλάζ, βαρέθηκα,
βαρέθηκα
εσένα
κι εμένα
να καθόμαστε αγκαλιά
με ένα κουτί για κάθε καρδιά, δύο πες,
αν μπορείς να πεις
και να ακούμε,
να ακούμε το ρολόι, τικ τακ,
τα λεπτά
να περνούν βασανιστικά,
να προσπαθώ να αναπνέυσω, να αργοπεθαίνω, τικ τακ
κι εσύ να με κοιτάς δαίμονα, να με κοιτάς με μάτια κενά, θολά,
κραυγές να αντηχούν ψίθυροι στ'αυτιά μου,
δε μιλάς,
κανείς δε σου 'μαθε να μιλάς,
φάντασμα του μυαλού μου,
σαν άλλη ψεύτικη μαριονέτα μου, τικ τακ,
οι ακατανόητες κινήσεις
ο απρόσκλητος επισκέπτης σε όνειρο,
μελωδική, ελκυστική αυτοκαταστροφή,
πάψε,
μη μιλάς,
ούρλιαξε,
μπορείς;
σε μισώ, σε μισώ,
παράνοια, ανόητε, μικρέ,
τι ονόματα και τι μισόλογα,
ανόητε,
γελοίε άνθρωπε,
απάνθρωπε,
δήθεν
δήθεν
δήθεν
εραστή,
μίλα,
μπορείς;
αναμνήσεις δηλητήριο, στριγγλιές,
να φωνάζω, να ουρλιάζω, να παρακαλώ, να ικετεύω,
η φωνή μου να πλημμυρίζει το σάπιο δωμάτιο
αποτυχίες μιας ζωής, γυάλινος κόσμος,
μάλλον σκάσε, σκάσε, μη μιλάς, μίλα, μη μιλάς
μίλα μου, λίγο, μόνο λίγο,
αλλεπάλληλα συναισθήματα, ασυναίσθητα,
συνειδητά και ασυνείδητα
υπάρχω,
καμιά φορά
υπάρχεις
κι εσύ.
λυπάμαι,
βαρέθηκα.
*Lost myself again and I feel unsafe*
Δευτέρα 17 Μαΐου 2010
breathe me
the fact is that porcelain was bored in Δευτέρα, Μαΐου 17, 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου