δεν υπάρχει καμιά μεγαλύτερη δυστυχία από το να είσαι
πλήρης
κάθε μέρα που περνάει περιμένεις κάτι να σε κάνει να
κατρακυλήσεις από το πολύχρωμο
βάθρο σου
κάθε νύχτα στερεύει το μυαλό σου από
σκέψεις
στερεύει το χαρτί σου από
λέξεις
στερεύουν τα δάχτυλά σου από
μουσική
δεν πονάς
δεν πονάς
δεν πονάς
το μόνο που μέσα σου
σαλεύει
αυτό το άλλοτε
κοχλάζον
είναι ό,τι απέμεινε από τη σχιζοειδή τέχνη σου, πασχίζοντας
απεγνωσμένα
να εξαλείψει τη σκηνοθετημένη
ευτυχία (σου)
πλήρης
κάθε μέρα που περνάει περιμένεις κάτι να σε κάνει να
κατρακυλήσεις από το πολύχρωμο
βάθρο σου
κάθε νύχτα στερεύει το μυαλό σου από
σκέψεις
στερεύει το χαρτί σου από
λέξεις
στερεύουν τα δάχτυλά σου από
μουσική
δεν πονάς
δεν πονάς
δεν πονάς
το μόνο που μέσα σου
σαλεύει
αυτό το άλλοτε
κοχλάζον
είναι ό,τι απέμεινε από τη σχιζοειδή τέχνη σου, πασχίζοντας
απεγνωσμένα
να εξαλείψει τη σκηνοθετημένη
ευτυχία (σου)