πράξη

Αλυχτούν οι λυγμοί
ακατάστρεπτου πλην φθαρμένου
κορμιού
οι μήτρες κυλιούνται σ'ανήλιαγες
ψυχές
γλώσσα φτωχή, αναπαυόμενη
στην ασυλία της
σάρκας σου.

Τετέλεσται.

σπάγκοι, σκύλοι και τα λοιπά

Ανατινάζεται η λέξη μου
η φτωχή, η ατροφική
κι ατάραχος
ακούς
κι απ' το μηδέν
και απ' το τίποτα
με δίχως λέξη
πάω στο άπειρο. 



Και ξάφνου, η ηχώ μου είναι
η πιο
εκκωφαντική.


"Γιατί έχουμε σκεφτεί τις πιο μεγάλες σκέψεις  
Κι ακολουθήσαμε τη συντομότερη οδό."

βουλιάζω

πριν

καρτερούσα ένα "μετά"

τώρα

λαχταρώ να ξαναγίνω "πριν"

κτ