τόσο πολύ με διασκεδάζει ο ρόγχος σου

Μ'αγαπάς γιατί 'μαι χλωμή
και γω γιατί 'σαι έκφυλος
συνυφασμένος με ιδρώτα
δίχως ρούχα
δίχως ρούχα
δίχως ρούχα
δίχως ρού-
θέλω να σαι καρφί στην
πληγή
σκουριασμένο
να ρουφάω την αδράνειά σου
και να ξερνάς τις κραυγές από τα έρμα μου τα
σωθικά
σ'αρέσει να αφουγκράζεσαι την ανάσα μου
να μπλέκονται τα μαλλιά μου στα
νύχια σου
να παραφέρομαι στην ισχνή σου σάρκα
κι αν τύχει
να μαραίνεσαι στον πυρετό μου
κι αν τύχει
να αργοσαλεύω στον ύπνο
σου.


Σ'αγαπώ γιατί 'σαι έκφυλος
και συ γιατί 'μαι χλωμή
χαμερπής από άποψη
δίχως μάτια
δίχως μάτια
δίχως μάτια
δίχως μά-
θέλεις να 'μαι αίμα θολό σε
αρτηρία
διακεκομμένη
να διαψεύδεις το θρήνο μου
και να πεθαίνω ανάμεσα στους ωδικούς σου
λυγμούς
μ'αρέσει ν'αφανίζω τα χείλη σου
να γλείφουν τα χέρια σου τα
σκέλια μου
να παραφέρεσαι στη συσπασμένη μου ράχη
κι αν τύχει
να αγαπιέμαι στη νύχτα σου
κι αν τύχει
να αγαπώ στη μέρα
σου.

Κι είναι ο ρόγχος σου
που πιο πολύ με
διασκεδάζει.